grenzeloos in İstanbul: 23 april

23 April 1920 was de dag dat het Turkse parlement voor het eerst bijeen kwam en deze dag werd daarna door Ataturk uitgeroepen tot de Nationaled dag van de Soevereiniteit en de Kinderen. Uit de hele wereld komen kinderen in Turkije bijeen om deze dag te vieren. De buitenlandse kinderen verblijven bij Turkse families en op deze manier ontstaan er vriendschapsbanden over de hele wereld.
Op 23 April en de dagen ervoor worden overal festiviteiten georganiseerd. De kinderen en ik vinden het prachtig om al deze festiviteiten af te lopen, vandaar dat ik het blog er even bij heb laten hangen. Op donderdag tijdens een wandeling vielen we met de neus in de boter. Een grote parade met kinderen, niet alleen uit Turkije maar ook uit China, Indonesie, Jemen, Bulgarije Marokko en Macedonie. Het hele weekend door gaven deze kinderen een dansvoorstelling. Zaterdag was een uitgebreid programma met oa theater en goochelaar tussen de dansen door. Foto's staan onderaan de tekst.

Vandaag stond een parade op het programma. Ik had het allemaal goed nageplozen op internet, het zou een unieke parade zijn. Wel, heel erg uniek, ipv 2 uur was het al om 1 uur afgelopen en we hebben alleen de losse onderdelen van de parade gezien nadat deze ontmanteld was, kinderen in prachtige kostuums onderweg naar hun huis.......

Dan maar ijs eten. Daarna langs de zee gewandeld, broodje vis gegeten en met de trein weer terug. Emre herinnerde zich ineens dat er in de wijk Pendik een boekenbeurs zou zijn, dat had hij op de folder van Pendik gezien. Dus wij naar Pendik. Daar werden we van de ene plaats naar de andere gestuurd. E was het na een half uur zoeken zat en vertrok met Timucin naar huis. Maar Emre en ik zetten onze speurtocht naar de graal voort. Bewaking 1 zei in het cultureel centrum, maar die was dicht, bewaker 2 zei een andere tent verderop, een half uur gewandeld maar geen tent te vinden. Op de terugwandeling kwamen we langs het politie buro. Agent gevraagd, die wist ook van niets. Maar weer naar de tent. Bewaking 3 wist het niet. Toen was ik het zat. Ik liet hem de tekst kinderboekenbeurs op het programma zien en vroeg hem iemand te vinden die het me wel kon vertellen, ik werd behoorlijk flauw. Een andere man, die wist het ook niet, maar even achter de schermen vragen. Komt hij terug met het zwakke verhaal dat de beurs al was afgelopen, die had op dezelfde plek gestaan voordat de tent werd opgezet. Kom nou, dikke onzin!! Er is gewoon geen kinderboekenbeurs, punt. Ik heb de gemeente Pendik ontmanteld. Ze dachten reklame te maken op deze manier, kijk eens Pendik denkt zelfs aan een kinderboekenbeurs, hoe cultureel..... Maar mooi dat ik er doorheen geprikt heb, ze hadden natuurlijk niet op een Nederlandse boekenwurm en wurmpje gerekend, Ha! Ik weet bijna wel zeker dat ik de enige ben die naar die beurs gevraagd heeft, Turken lezen weinig boeken. Ik wil wat doen, ik ben boos op Pendik, dat ze mij een kleine twee uren van hot naar haar hebben gestuurd voor nix. En dus schrijf ik het op mijn blog: De Gemeente Pendik Liegt!! Doet Zich Voor Als Cultuur Liefhebber Maar Is Een Cultuurbarbaar!!!! Boykot Pendik!!!

Zo, dat lucht op......