16 April, ik ben jarig vandaag. De hele dag gezegd dat ik 40 werd. Toen mijn vader vanavond belde en 41 zei verbeterde ik hem dus snel. Toen bleek dat we in 2007 leven en dat ik dus toch 41 ben geworden... Maar goed, verjaren in Turkije is anders dan verjaren in Nederland. Heel anders! Geen koffievisite en geen feestje 's avonds. Maar wel veel telefoontjes uit Nederland, even lekker Fries spreken. En nu de kinderen ouder worden zowaar ook kadootjes. En de taart was gekocht door mijn vriendin die onverwacht op visite kwam. Het meest originele verjaardagskado kreeg ik vandaag van haar: ze heeft zich door mijn enorme strijkwasberg gewerkt vanmiddag.
Tegen de avond gingen we eten brengen naar onze kleine hondevriend. E had vanmorgen een uur met het dier omgelopen voordat hij een plekje had gevonden, het werd uiteindelijk de heuvel tegenover ons huis. Helemaal achteraan, bij oude containers. Terwijl ik met de kinderen liep te zoeken om de doos werden we door een man aangesproken. Of we iets zochten. Ik vertelde het verhaal van onze hond. Ineens zag Emre de doos. De hond lag er nog lekker in. De man hielp ons een plek te bouwen voor de nacht in een oud gekanteld hok. Als ik morgenvroeg de hond eten kwam brengen moest ik vooral even langskomen voor een kop thee. Mijn kennissenkring breidt zich uit. Mijn hondebaan ook....
Geen opmerkingen:
Een reactie posten