spelen

Emre wilde een set met reageerbuisjes. Hij wilde proeven gaan doen. En op een avond kwam zijn vader met een set thuis. Emre was zo blij, de volgende dag heeft hij er tijden mee gespeeld. Alleen met water en ik vond ook nog ergens een pipet die hij kon gebruiken. Eerst allemaal evenveel water, daarna allemaal verschillend. Erin blazen, ze maken allemaal een ander geluid. Allemaal precies trapsgewijs met water vullen, lineaal erbij. Ik stond versteld wat hij er allemaal mee deed.


De jongens zijn dagelijks aan het onderzoeken, ze hebben sinds kort allebei een vergrootglas. Timucin liep dagen om het huis op zoek naar mieren... Alles wordt bekeken, en soms worden de observaties opgeschreven of getekend. En daarna gecategoriseerd en zijn ze ingespannen bezig met alles netjes bij elkaar te leggen. De andere kinderen kijken er maar verbaasd naar, ik eerlijk gezegd ook.

Ik zie dat ik spelen altijd zwaar onderschat heb. Ik zag het altijd als tijdverdrijf en iets wat ten allen tijde onderbroken kon worden. Maar de laatste jaren krijg ik steeds meer respect voor spelen, het is voor hen net zo belangrijk als werken voor ons. Met misschien als verschil dat zij het vol overgave en altijd met plezier doen...


Lego is voor mij een mirakel. Zelfs ik kan er niet genoeg van krijgen. Oke, de kamer ligt van boven tot onder vol met blokjes en ik loop regelmatig te schelden als ik weer op zo'n scherp blokje trap. En ik krijg vaak de kriebels als ik weer voor het stofzuigen eerst 5 minuten lego op moet ruimen. Maar als ik dan zie wat ze allemaal ermee doen....Timucin wil alles wat hij maakt op de foto vastleggen, ik ben blij met de digitale camera anders had het handenvol geld gekost. Als mensen hier de hoeveelheid speelgoed zien dan krijgen de kinderen altijd te horen wat ze toch daarmee moeten en hoe ze verwend worden. En ik zucht dan maar weer een keer diep en hou me wijselijk stil. En vraag me stiekum af wanneer de visite weer vertrekt zodat we weer verder kunnen gaan met spelen.....